Bu arayış sürecinde sonunda “o olanı” buldum. Mavi bir arka plan üzerine yazılmış bir cümle/mantra: “Kutunun dışında düşün”. Neredeyse hayatım boyunca vurgulayarak duyduğum bir cümle bu. Ortaokulun büyük bölümünde, "Destination Imagination" adlı bu okul kulübü/organizasyonuyla temel olarak ilgilenmiştim. Logosu, belli bir noktada kesişen, basit ama sağlam bir kutu ve toptur. Kutu, yeni alanları keşfederken yapıya meraklı olanları, top ise yapıyı sınırlayıcı bulanları, mevcut beklenti ve kalıplara uymayanları, kutunun dışına çıkanları temsil ediyor.

Bu ikisi birlikte gerçekten yeniliği mümkün kılıyor. Bu tür mantra o zamandan beri, on yaşımdan beri aklımdaydı. Ancak arada bir yeniden öğrenilmesi gereken bir şeydir. Gerçekten kalıpların dışında düşünmek bir sanattır. Cesaret gerektirir; karşılaşmayı* gerektirir ve daha da önemlisi özgünlüğü * gerektirir. İkinci sınıfımın bahar döneminden, oryantasyon lideri olarak şu anki işimin eğitimiyle birlikte yazıma kadar, kalıpların dışında düşünmeyi yeniden keşfediyorum, hayal etmediğim yeni uzunluklarda kalıplarımın dışına adımlar atıyorum. önce.